stokrotka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

stokrotka (język polski)[edytuj]

stokrotki (1.2)
stokrotka (1.3)
wymowa:
IPA[stɔˈkrɔtka], AS[stokrotka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Bellis L.[1], rodzaj drobnych roślin zielnych z rodziny astrowatych; zob. też stokrotka w Wikipedii
(1.2) bot. roślina z rodzaju stokrotka (1.1)
(1.3) pot. kwiat stokrotki (1.2)
(1.4) środ. polic. stopień oficerski
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.4) Z niecierpliwością czekał na nową stokrotkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) lud. gęsie pómpki[2], magduski[3], stokroć cudna[3], stokroć mniejsza[3], stokroć trwała[3]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rodzaj
(1.2) roślina
(1.3) kwiat
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stokrotność ż, stokroć n, setka ż
przym. stokrotkowy, stokrotny, stukrotny, setny
przysł. stokrotnie
licz. sto, setny
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. trzykrotka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gwiazdka
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Bellis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 76.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 134.