stoikulo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

stoikulo (esperanto)[edytuj]

morfologia:
stoikulo
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) stoik (osoba o stoickim charakterze)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ni tamen ne forgesu, ke stoikulo estas kuracisto kiu kuracas sin mem, kaj kiu volas kuraci la aliulojn ĉefe per la ekzemplo. Ĉe la rilatado kun la aliaj homoj la stoikuloj akceptas tion kio venas de ili - laŭdon nekomprenon, bonan malbonan volon - kun sama sereno kaj same daŭra deziro servi al ili[1]. → Nie zapominajmy jednak, że stoik jest lekarzem, który leczy się sam i który chce leczyć innych głównie przykładem. W obcowaniu z innymi ludźmi stoicy akceptują to, co przychodzi od nichpochwałę lub niezrozumienie, dobrą albo złą wolęz takim samym spokojem i tak samo trwającym pragnieniem służyć im.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stoikeco, stoikismo, stoikisto
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. stoikisto
źródła:
  1. Prof. Agostinho da Silva. La stoikismo, tłum. Manuel de Freitas, wyd. Portugala Eldona Rondo, 1982.