stinn

stinn (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pełny, wypełniony, wypchany

(1.2) pękaty, napęczniały, rozdęty

odmiana:

(1) stinn, stint, stinna; st. wyższy stinnare; st. najwyższy stinnast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) stinna lador → pełne stodoły • stinn plånbok → wypchany portfel

(1.2) stinn buk → rozdęty brzuch

synonimy:

(1.1) välfylld, späckad, proppfull

(1.2) utspänd, uppblåst

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stinnhet

przysł. stint

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: