stetig

stetig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃteːtɪç] ​

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ciągły, nieprzerwany

(1.2) mat. ciągły

w funkcji przysłówka

(2.1) ciągle, stale

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der stetige ein stetiger stetiger	die stetige eine stetige stetige	das stetige ein stetiges stetiges	die stetigen stetigen stetige
Gen.	słaba mieszana mocna	des stetigen eines stetigen stetigen	der stetigen einer stetigen stetiger	des stetigen eines stetigen stetigen	der stetigen stetigen stetiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem stetigen einem stetigen stetigem	der stetigen einer stetigen stetiger	dem stetigen einem stetigen stetigem	den stetigen stetigen stetigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den stetigen einen stetigen stetigen	die stetige eine stetige stetige	das stetige ein stetiges stetiges	die stetigen stetigen stetige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Stetigkeit ż

przym. stet

przysł. stets

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: