sternit

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sternit (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈstɛrʲɲit], AS[sterʹńit], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. związek chemiczny z podgrupy drażniących bojowych środków trujących, nazywanej sternitami, działający drażniąco na drogi oddechowe, błony śluzowe, oczy i skórę powodując kichanie, kaszel, podrażnienia oczu i górnych dróg oddechowych; zob. też sternity w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Adamsyt jest sternitem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. sternitowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. sternuerekichać[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „sternity” w: Słownik wyrazów obcych, red. Jan Tokarski, PWN, Warszawa 1980, ISBN 83-01-00521-1, s. 703.