stela
Wygląd
stela (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szt. pionowo ustawiona płyta nagrobna; zob. też stela w Wikipedii
- (1.2) archeol. szt. w starożytności wolno stojąca płyta upamiętniająca czyny władcy
- (1.3) bot. środkowa część korzeni i łodyg
zaimek
- (2.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Augustów) stąd[1][2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stela stele dopełniacz steli steli, stel celownik steli stelom biernik stelę stele narzędnik stelą stelami miejscownik steli stelach wołacz stelo stele
- przykłady:
- (1.1) Na cmentarzu zastałam zniszczony nagrobek: wazon był rozbity, a stela przewrócona.
- (2.1) Cióng tu stela, bo ci kopnym do hader![1]
- składnia:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) grób
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: stąd
- angielski: (1.1) stele, stela; (1.2) stele; (1.3) stele
- baskijski: (1.2) estela
- białoruski: (1.2) стэла (stela) ż
- bułgarski: (1.2) стела (stela) ż
- czeski: (1.2) stéla ż
- duński: (1.2) stele w
- estoński: (1.2) steel
- francuski: (1.2) stèle ż
- gruziński: (1.2) სტელა (sṭela)
- hebrajski: (1.2) אסטלה ż
- hiszpański: (1.2) estela ż
- kataloński: (1.2) estela ż
- litewski: (1.2) stela ż
- łaciński: (1.2) stela ż
- łotewski: (1.2) stēla ż
- macedoński: (1.2) стела ż
- niderlandzki: (1.2) stele ż
- niemiecki: (1.2) Stele ż
- norweski (bokmål): (1.1) stele m
- norweski (nynorsk): (1.1) stele m
- nowogrecki: (1.1) στήλη ż
- ormiański: (1.1) ստելա (stela)
- portugalski: (1.2) estela ż
- rosyjski: (1.2) стела ż
- rumuński: (1.2) stelă ż
- słowacki: (1.2) stéla ż
- słoweński: (1.2) stela ż
- szwedzki: (1.2) stele w
- turecki: (1.2) stel, stela
- ukraiński: (1.2) стела ż
- węgierski: (1.2) sztélé
- włoski: (1.2) stele ż; (1.3) stele ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
- ↑ Wiktor Mikołajczyk, Z gwary augustowskiej, zapisał Jan Petr, „Poradnik Językowy” nr 1/1955, s. 73.
stela (język łaciński)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1) stēl|a, ~ae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stēla stēlae dopełniacz stēlae stēlārum celownik stēlae stēlīs biernik stēlam stēlās ablatyw stēlā stēlīs wołacz stēla stēlae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik łacińsko-polski, tomy I-V, praca zbiorowa pod red. Mariana Plezi, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1959-1979, ISBN 8301009241.
stela (język staronordyjski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) kraść
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz staronordyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.