stauen

stauen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃtaʊ̯ən]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) piętrzyć (się), spiętrzać (się), spiętrzyć (się)

(1.2) mot. tworzyć korek, utworzyć korek

odmiana:

(1.1-2) stau|en (staut), staute, gestaut (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Stauen n, Stau m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stauen • anstauen • aufstauen • einstauen • verstauen • züruckstauen

źródła: