staubig

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

staubig (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʃtaʊ̯bɪç] ?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zakurzony
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) angestaubt, staubbedeckt, verstaubt, voller Staub
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Stauben ż, Staub m
czas. stauben, stäubern
przym. staubicht, staubigt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: