stateczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

stateczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zrównoważony, poważny i odpowiedzialny; t. świadczący o takich cechach[1]
(1.2) o łodzi, samolocie itp. mający zdolność samoczynnego odzyskiwania równowagi po jej utracie[1]
(1.3) zachowujący swoje położenie mimo działających nań sił[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) odpowiedzialny, opanowany, powściągliwy, spokojny, zrównoważony, poważny, roztropny, rozważny
(1.2) niewywrotny, stabilny, statyczny, wyważony
(1.3) stabilny, wyważony, solidny, trwały
antonimy:
(1.1) nieodpowiedzialny, niepoważny, niezrównoważony
(1.2) wywrotny, niestabilny
(1.3) niestabilny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stateczność ż, ustatkowanie n, statek m
przysł. statecznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „stateczny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.