starorzecze

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

starorzecze (język polski)[edytuj]

starorzecze (1.1) Wisły
wymowa:
IPA: [ˌstarɔˈʒɛʧ̑ɛ], AS: [starožeče], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) geogr. jezioro w dolinie rzecznej, stanowiące fragment jej dawnego koryta; zob. też starorzecze w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikstarorzeczestarorzecza
dopełniaczstarorzeczastarorzeczy
celownikstarorzeczustarorzeczom
biernikstarorzeczestarorzecza
narzędnikstarorzeczemstarorzeczami
miejscownikstarorzeczustarorzeczach
wołaczstarorzeczestarorzecza
przykłady:
(1.1) W długi weekend wybraliśmy się nad pobliskie starorzecza.
składnia:
kolokacje:
(1.1) biotop / formowanie się / kształtowanie się / powstanie / środowisko / wody / wypłycanie / zachowanie starorzecza
synonimy:
(1.1) jezioro przyrzeczne, paleomeander
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. stary + -o- + rzeka + -e
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=starorzecze&oldid=8351327”