staroruski
staroruski (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) jęz. obecnie wymarły wschodniosłowiański język używany na Rusi między X a XV wiekiem; zob. też język staroruski w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik staroruski staroruska staroruskie staroruscy staroruskie dopełniacz staroruskiego staroruskiej staroruskiego staroruskich celownik staroruskiemu staroruskiej staroruskiemu staroruskim biernik staroruskiego staroruski staroruską staroruskie staroruskich staroruskie narzędnik staroruskim staroruską staroruskim staroruskimi miejscownik staroruskim staroruskiej staroruskim staroruskich wołacz staroruski staroruska staroruskie staroruscy staroruskie nie stopniuje się - (2.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik staroruski staroruskie dopełniacz staroruskiego staroruskich celownik staroruskiemu staroruskim biernik staroruski staroruskie narzędnik staroruskim staroruskimi miejscownik staroruskim staroruskich wołacz staroruski staroruskie
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (2.1) Old East Slavic
- białoruski: (1.1) старажытнарускі
- rosyjski: (1.1) древнерусский
- ukraiński: (1.1) давньоруський
- źródła: