staroirański

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

staroirański (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌstarɔjiˈrãj̃sʲci], AS[staroi ̯irãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk.epenteza i ̯ akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnym Iranie; pochodzący, wywodzący się z dawnego Iranu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Utrzymał się panujący tu wcześniej starożytny kult ognia, muzułmanie przygarnęli też niektórych staroirańskich bogów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jędrzej Winiecki, Polityka, 16/06/2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.