staročeský
staročeský (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) staroczeski
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik staročeský staročeská staročeské staročeští staročeské staročeská dopełniacz staročeského staročeské staročeského staročeských celownik staročeskému staročeské staročeskému staročeským biernik staročeského staročeský staročeskou staročeské staročeské staročeská wołacz staročeský staročeská staročeské staročeští staročeské staročeská miejscownik staročeském staročeské staročeském staročeských narzędnik staročeským staročeskou staročeským staročeskými nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
staročeský (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) staroczeski – dotyczący dawnych Czech albo języka staroczeskiego[1][2]
- (1.2) hist. polit. staroczeski – dotyczący stronnictwa staroczechów[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) novočeský
- (1.2) mladočeský
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. staročech m, staročeština ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Slovník slovenského jazyka (1959–1968).
- ↑
Hasło „staročeský” w: Ortograficko-gramatický slovník. A – Ž [Słownik ortograficzno-gramatyczny. A – Ž.], gł. red. M. Sokolová i A. Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, 2016.
