stanca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

stanca (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. strofa ośmiowierszowa
(1.2) liter. utwór poetycki składający się ze strof ośmiowierszowych
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) strofa
(1.2) wiersz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. stanza[1]
uwagi:
(1.1) inna pisownia stanza
tłumaczenia:
źródła:
  1. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 17.