stan nadzwyczajny

stan nadzwyczajny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(1.1) praw. szczególny reżim prawny, który służy odwróceniu lub umniejszeniu skutków szczególnych zagrożeń, jeżeli zwykłe środki konstytucyjne są niewystarczające; zob. też stan nadzwyczajny w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stan nadzwyczajny	stany nadzwyczajne
dopełniacz	stanu nadzwyczajnego	stanów nadzwyczajnych
celownik	stanowi nadzwyczajnemu	stanom nadzwyczajnym
biernik	stan nadzwyczajny	stany nadzwyczajne
narzędnik	stanem nadzwyczajnym	stanami nadzwyczajnymi
miejscownik	stanie nadzwyczajnym	stanach nadzwyczajnymi
wołacz	stanie nadzwyczajny	stany nadzwyczajne

przykłady:

(1.1) Podjęcie decyzji o wprowadzeniu stanu nadzwyczajnego uzasadniają dwie przesłanki spełnione łącznie, tj. zaistnienie sytuacji szczególnego zagrożenia, które powoduje destabilizację państwa, przy czym dla usunięcia owego zagrożenia zwykłe środki konstytucyjne nie są wystarczające.

(1.1) W sytuacjach szczególnych zagrożeń, jeżeli zwykłe środki konstytucyjne są niewystarczające, może zostać wprowadzony odpowiedni stan nadzwyczajny: stan wojenny, stan wyjątkowy lub stan klęski żywiołowej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) state of emergency

źródła: