spuken

spuken (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃpuːkn̩]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) straszyć (o duchu)

odmiana:

(1.1) spuken (spukt), spukte, gespukt (haben)

przykłady:

(1.1) In dem Haus spukt es. → W tym domu straszy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Spuken n, Spuk m, Spukerei ż

przym. spukhaft

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: spuken • herumspuken

źródła: