sporządziciel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sporządziciel (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˌspɔʒɔ̃ɲˈʥ̑iʨ̑ɛl], AS[spožõńʒ́ićel], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. ten, co sporządza[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sporządca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „sporządziciel” w: Johann Schmidt, Słownik polsko-rossyisko-niemiecki, Wrocław 1834, s. 605.