spolszczenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

spolszczenie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[spɔlʃˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS[spolščńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od spolszczeć
(1.2) rzecz. odczas. od spolszczyć
(1.3) to, co zostało spolszczone, przekład na język polski[1]
odmiana:
(1.1-2)
(1.3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) przekład
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. polszczyć, spolszczać ndk., spolszczeć dk., spolszczyć dk.
rzecz. polszczenie n, Polaczek mos, polskość ż, Polak mos, Polska ż, polski mrz
przym. polski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. spolszczeć + -enie
(1.2) (1.3) pol. spolszczyć + -enie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „spolszczenie” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.