spodek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

spodek (język polski)[edytuj]

spodek (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈspɔdɛk], AS: [spodek]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mały talerzyk używany jako podstawka pod filiżankę lub szklankę
(1.2) gw. (Poznań) długi materac z pierza, piernat[1]
(1.3) pot. latający talerz, UFO
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikspodekspodki
dopełniaczspodkaspodków
celownikspodkowispodkom
biernikspodekspodki
narzędnikspodkiemspodkami
miejscownikspodkuspodkach
wołaczspodkuspodki
przykłady:
(1.1) Kotek łapczywie pił mleko ze spodka.
składnia:
kolokacje:
(1.3) latający spodek
synonimy:
(1.1) podstawka
(1.3) latający spodek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spód mrz
zdrobn. spodeczek mrz
związki frazeologiczne:
latający spodek
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: piernat
źródła:
  1. ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 248.

spodek (język czeski)[edytuj]

spodek (2.1)
wymowa:
IPA: [ˈspɔdɛk]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) spód

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(2.1) walet, niżnik
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikspodekspodky
dopełniaczspodkuspodků
celownikspodkuspodkům
biernikspodekspodky
wołaczspodkuspodky
miejscownikspodkuspodcích
narzędnikspodkemspodky
(2.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikspodekspodci / spodkové
dopełniaczspodkaspodků
celownikspodkovi / spodkuspodkům
biernikspodkaspodky
wołaczspodkuspodci / spodkové
miejscownikspodkovi / spodkuspodcích
narzędnikspodkemspodky
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=spodek&oldid=8197873”