sowity
sowity (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sowity sowita sowite sowici sowite dopełniacz sowitego sowitej sowitego sowitych celownik sowitemu sowitej sowitemu sowitym biernik sowitego sowity sowitą sowite sowitych sowite narzędnik sowitym sowitą sowitym sowitymi miejscownik sowitym sowitej sowitym sowitych wołacz sowity sowita sowite sowici sowite stopień wyższy sowitszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sowitszy sowitsza sowitsze sowitsi sowitsze dopełniacz sowitszego sowitszej sowitszego sowitszych celownik sowitszemu sowitszej sowitszemu sowitszym biernik sowitszego sowitszy sowitszą sowitsze sowitszych sowitsze narzędnik sowitszym sowitszą sowitszym sowitszymi miejscownik sowitszym sowitszej sowitszym sowitszych wołacz sowitszy sowitsza sowitsze sowitsi sowitsze stopień najwyższy najsowitszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najsowitszy najsowitsza najsowitsze najsowitsi najsowitsze dopełniacz najsowitszego najsowitszej najsowitszego najsowitszych celownik najsowitszemu najsowitszej najsowitszemu najsowitszym biernik najsowitszego najsowitszy najsowitszą najsowitsze najsowitszych najsowitsze narzędnik najsowitszym najsowitszą najsowitszym najsowitszymi miejscownik najsowitszym najsowitszej najsowitszym najsowitszych wołacz najsowitszy najsowitsza najsowitsze najsowitsi najsowitsze
- przykłady:
- (1.1) Tysiące górników zostało z pracy zwolnionych, za co zresztą otrzymali sowite rekompensaty[1].
- (1.1) Błysk chciwości w oczach Tyburcjusza zdradzał obietnicę sowitej nagrody[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Witold Gadomski, Przed kilkunastu laty pani profesor Jadwiga Staniszkis wymyśliła \"teorię martwej struktury\" , która miała ..., „Gazeta Wyborcza”, 21/08/1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Jan Dobraczyński, Święty miecz, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.