Przejdź do zawartości

snjór

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
snjór (1.1)
wymowa:
IPA[snjouːr]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) śnieg
odmiana:
(1.1) lp snjó|r, ~, ~, ~s lub ~var lub ~ar (~rinn, ~inn, ~num, ~sins, ~varins, ~arins); lm ~ar lub ~var, ~a lub ~va, ~um, ~a (~arnir lub ~varnir, ~ana lub ~vana, ~unum, ~anna)
przykłady:
(1.1) Snjór er falinn.Spadł śnieg.
(1.1) Klæði hans voru hvít sem snjór og höfuðhár hans sem hrein ull. ("Daníel")Szaty jego były białe jak śnieg, a włosy jak najczystsza wełna.
składnia:
kolokacje:
(1.1) snjór glitrar → śnieg błyszczy; blautur/þykkur/fínn snjór → mokry/gruby/drobny śnieg; snjóbolti, snjóbretti, snjóbræðsla, snjódekk, snjóflóð, snjóflygsa, snjókeðjur, snjógleraugu, snjóhús, snjókarl, snjókast, snjókoma, snjókorn, snjólag, snjóplógur, snjóskafl, snjósleði, snjótittlingur
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. snjóa
przym. snjóblindur, snjóhvítur, snjóugur
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.nord. snjór << pragerm. *snaiƷwaz
por. goc. 𐍃𐌽𐌰𐌹𐍅𐍃 (snaiws), st.ang. snáw, st.fryz. snē, st.szw. snēo, swn. snēo
uwagi:
źródła: