snadnomówny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

snadnomówny (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˌsnadnɔ̃ˈmuvnɨ], AS: [snadnõmuvny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) daw. rzad. mający łatwość mówienia, chętny do mówienia[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianowniksnadnomównysnadnomównasnadnomównesnadnomównisnadnomówne
dopełniaczsnadnomównegosnadnomównejsnadnomównegosnadnomównych
celowniksnadnomównemusnadnomównejsnadnomównemusnadnomównym
bierniksnadnomównegosnadnomównysnadnomównąsnadnomównesnadnomównychsnadnomówne
narzędniksnadnomównymsnadnomównąsnadnomównymsnadnomównymi
miejscowniksnadnomównymsnadnomównejsnadnomównymsnadnomównych
wołaczsnadnomównysnadnomównasnadnomównesnadnomównisnadnomówne
 nie stopniuje się
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Snadnomówny” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VI: S-Ś, Warszawa 1900–1927, s. 251.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=snadnomówny&oldid=6836479”