smykałka

smykałka (język polski)

wymowa:

IPA: [smɨˈkawka], AS: [smykau̯ka]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. zdolność do czegoś, umiejętność

(1.2) gw. (Warszawa) spryt

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	smykałka
dopełniacz	smykałki
celownik	smykałce
biernik	smykałkę
narzędnik	smykałką
miejscownik	smykałce
wołacz	smykałko

przykłady:

(1.1) Stefan nie ma smykałki do robienia interesów.

składnia:

(1.1) smykałka do D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) umiejętność, biegłość, wprawa, sprawność; gw. (Górny Śląsk) grajfka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ros. смекалка

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) knack
• hiszpański: (1.1) cacumen m, caletre m
• nowogrecki: (1.1) οξυδέρκεια ż, εξυπνάδα ż, οξύνοια ż

źródła: