Przejdź do zawartości

smykałka

Przejrzana
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

smykałka (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [smɨˈkawka], AS: [smykau̯ka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. zdolność do czegoś, umiejętność
(1.2) gw. (Warszawa) spryt[1]
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Stefan nie ma smykałki do robienia interesów.
składnia:
(1.1) smykałka do D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) umiejętność, biegłość, wprawa, sprawność; gw. (Górny Śląsk) grajfka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ros. смекалка[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Eugeniusz Jaczewski, Gwara miejska Warszawy, „Poradnik Językowy” nr 9/1938–1939, s. 175.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „smykałka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.