smrodliwie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

smrodliwie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[sm̥rɔˈdlʲivʲjɛ], AS[sm̦rodlʹivʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j 
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) od: smrodliwy
odmiana:
(1.1) st. wyższy smrodliwie; st. najwyższy najsmrodliwiej
przykłady:
(1.1) Zapalili kilka świeczek i lampę naftową, która kopciła smrodliwie, dając jedynie słaby blask[1].
(1.1) Brrbyło zimno i smrodliwie, kanalizacja od dawna wysiadła z uwagi na wielkie przeładowanie obozu i kobiety załatwiały swoje potrzeby właśnie pod blok[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. smród m, smrodliwość ż, smrodzenie n
zdrobn. smrodek m
czas. smrodzić ndk., nasmrodzić dk.
przym. smrodliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. smrodliwy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Paulina Grych, Numer zerowy, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Wanda Półtawska, I boję się snów, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.