smil

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

smil (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. kocanka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Hasło zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
źródła:

smil (język duński)[edytuj]

et smil (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) uśmiech
odmiana:
(1.1) et smil, smilet, smil, smilene
przykłady:
(1.1) Hendes kunstige smil irriterer mig mest.Najbardziej drażni mnie jej sztuczny uśmiech.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. smile
związki frazeologiczne:
etymologia:
duń. smile
uwagi:
źródła:

smil (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki

(1.1) uśmiech
odmiana:
(1.1) en smil, smilen, smil, smilene lub et smil, smilet, smil, smilene lub et smil, smilet, smil, smila
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. smile
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

smil (język norweski (nynorsk))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki

(1.1) uśmiech
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: