smartfon

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

smartfon (język polski)[edytuj]

smartfon (1.1)
wymowa:
IPA[ˈsmartfɔ̃n], AS[smartfõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) telekom. inform. urządzenie integrujące w sobie funkcje telefonu komórkowego i palmtopu; zob. też smartfon w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Od smartfona wolę zwykłą komórkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Piwniczna) smorc[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) komórka, telefon komórkowy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. smartfonik mrz
przym. smartfonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „smartfon” w: Poradnia językowa PWN.
  2. Halina Kurek, Słownictwo gwarowe w epoce globalizacji, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 208.