skranglig

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

skranglig (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (o rzeczach) chwiejny, rozchwiany, chybotliwy, rozchybotany, niestabilny
(1.2) (o osobach, zwierzętach, roślinach) chudy, tyczkowaty, szczupły, wysmukły
odmiana:
(1) skranglig, skrangligt, skrangliga; st. wyższy skrangligare; st. najwyższy skrangligast
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) en skranglig stegechwiejna drabinaen skranglig kärrarozchybotany wóz
(1.2) en skranglig tonåringchudy wyrostek
synonimy:
(1.1) vinglig, ranglig, rankig, ostadig
(1.2) gänglig, långsmal, spinkig, mager
antonimy:
(1.1) stabil
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skranglighet
czas. skrangla
przysł. skrangligt
związki frazeologiczne:
etymologia:
szw. skrangla + -igzataczać się + …tworzy przymiotnik
uwagi:
źródła: