sklon

sklon (język czeski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) nachylenie

(1.2) skłonność

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sklon	sklony
dopełniacz	sklonu	sklonů
celownik	sklonu	sklonům
biernik	sklon	sklony
wołacz	sklone	sklony
miejscownik	sklonu	sklonech
narzędnik	sklonem	sklony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skloník

przym. sklonový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sklon (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) gram. przypadek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: imenovalnik • rodilnik • dajalnik • tožilnik • mestnik • orodnik

źródła: