sklnić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sklnić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[skl̥ʲɲiʨ̑], AS[skl̦ʹńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) daw. lśnić, błyszczeć[1]

czasownik zwrotny niedokonany sklnić się

(2.1) lśnić się, błyszczeć się[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sklnienie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. VIII, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 285.