skarbonka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

skarbonka (język polski)[edytuj]

skarbonka (1.1)
skarbonka (1.1)
skarbonka (1.2)
skarbonka (1.3)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) specjalny pojemnik z wąskim otworem, przeznaczony do zbierania drobnych pieniędzy, zwłaszcza przez dzieci; zob. też skarbonka w Wikipedii
(1.2) skrzynka na datki, np. kościelne
(1.3) żart. pośladki z przedziałkiem wychylające się ze spodni
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Gdy zapełnię całą skarbonkę, kupię sobie deskorolkę.
(1.2) Na krakowskim rynku stoi skarbonka na datki na rewaloryzację zabytków miasta.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wrzucać / wrzucić / zbierać do skarbonki • otworzyć / otwierać / rozbić skarbonkę • świnka-skarbonka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pojemnik
(1.2) pojemnik
hiponimy:
(1.1) świnka-skarbonka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skarbczyk mrz, skarb m, skarbuś m, skarbnik m, skarbniczka ż, zaskarbianie n, zaskarbienie n, skarbówka ż
czas. zaskarbiać ndk., zaskarbić dk.
przym. skarbonkowy, skarbowy
związki frazeologiczne:
skarbonka bez dna
etymologia:
(1.1) pol. skarb + -onka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: