skärpa

skärpa (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) ostrzyć

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) ostrość

odmiana:

(1.1) att skärpa, skärper, skärpte, skärpt, skärp!

(2.1) en skärpa, skärpan, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vässa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: