skälla

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Skala • skala • skalla • skała • skála • skåla • skāła • škála

skälla (język szwedzki)[edytuj]

skällor (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dzwonek (często na szyi zwierzęcia domowego)[1]

czasownik przechodni lub nieprzechodni

(2.1) szczekać, ujadać[1]
(2.2) ganić, łajać, besztać[2]
(2.3) obraź. wymyślać, wyzywać[2]
odmiana:
(1.1) lp en skälla, skälla; lm skällor, skällorna
(2) att skälla, skäller, skällde, skällt, skäll!; pres. part. skällande, perf. part. skälld
przykłady:
składnia:
(2.2) skälla på någon[2] → łajać kogoś
(2.3) skälla någon för något[2] → wyzywać kogoś od czegoś
kolokacje:
(2.1) hunden skäller → pies szczeka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skall n, skäll, skällande, skällning
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe skällebrev, skällko, skällsord, koskälla
czasownik frazowy skälla ned / skälla ner • skälla ut
fraza czasownikowa bli annat ljud i skällan • skälla som en bandhund
etymologia:
uwagi:
zobacz też: klocka • bjällra • skälla • pingla • handklocka • ringklocka • dörrklocka • primklocka • koskälla • kyrkklocka • slagklocka • vällingklocka (dzwonki i dzwony)
zobacz też: bräka • böla • gnägga • ryta • skälla • jama • kväka • kackla • skrocka • snattra • kvittra (odgłosy zwierząt)
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 428.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skälla” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=skälla&oldid=8260655”