sinnrik

sinnrik (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pomysłowy, przemyślny, zmyślny

odmiana:

(1.1) sinnrik, sinnrikt, sinnrika; st. wyższy sinnrikare; st. najwyższy sinnrikast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) en sinnrik uppfinning → pomysłowy wynalazek

synonimy:

(1.1) fyndig, finurlig, påhittig, uppfinningsrik, skarpsinnig, konstrik, konstfärdig

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. sinnrikt

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. sinne + rik → zmysł + bogaty

uwagi:

źródła: