singapurczyk

singapurczyk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsʲĩŋɡaˈpurʧ̑ɨk], AS: [sʹĩŋgapurčyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • nie dwuz.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Singapuru

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	singapurczyk	singapurczycy
dopełniacz	singapurczyka	singapurczyków
celownik	singapurczykowi	singapurczykom
biernik	singapurczyka	singapurczyków
narzędnik	singapurczykiem	singapurczykami
miejscownik	singapurczyku	singapurczykach
wołacz	singapurczyku	singapurczycy
depr. M. i W. lm: (te) singapurczyki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Singapur m, Singapurczyk m, Singapurka ż

forma żeńska singapurka ż

przym. singapurski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) singapurtar
• hiszpański: (1.1) singapurense m
• włoski: (1.1) singaporiano m

źródła: