simul iustus et peccator

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

simul iustus et peccator (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

sentencja łacińska

(1.1) jednocześnie sprawiedliwy i grzesznik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zasada antropologiczna protestantyzmu; pojawia się w pismach Marcina Lutra po 1515[1]
źródła: