siermięga

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

siermięga (język polski)[edytuj]

chłop w siermiędze (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. wierzchnie ubranie chłopskie z grubego samodziału[1]; zob. też siermięga w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z siermięgą na plecy narzuconą wyszedł o kiju obejrzeć naprzód, jaki dzień się obiecywał[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sukmana
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) okrycie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. siermiężny
przysł. siermiężnie
związki frazeologiczne:
przysłowia: chociaż siermięgą okryty, lepszym jednak niźli tykto chodzi w siermiędze, mało dba o nędzępod nędzną siermięgą znajdziesz duszę tęgą[3]
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „siermięga” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Józef I. Kraszewski, Stara baśń, rozdz. IV.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894.