siermięga
siermięga (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. wierzchnie ubranie chłopskie z grubego samodziału[1]; zob. też siermięga w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik siermięga siermięgi dopełniacz siermięgi siermięg celownik siermiędze siermięgom biernik siermięgę siermięgi narzędnik siermięgą siermięgami miejscownik siermiędze siermięgach wołacz siermięgo siermięgi
- przykłady:
- (1.1) Z siermięgą na plecy narzuconą wyszedł o kiju obejrzeć naprzód, jaki dzień się obiecywał[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sukmana
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) okrycie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. siermiężny
- przysł. siermiężnie
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: chociaż siermięgą okryty, lepszym jednak niźli ty • kto chodzi w siermiędze, mało dba o nędzę • pod nędzną siermięgą znajdziesz duszę tęgą[3]
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „siermięga” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Józef I. Kraszewski, Stara baśń, rozdz. IV.
- ↑ Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894.