siennica

siennica (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. roln. zadaszenie na słomę lub zboże na czterech słupach

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	siennica	siennice
dopełniacz	siennicy	siennic
celownik	siennicy	siennicom
biernik	siennicę	siennice
narzędnik	siennicą	siennicami
miejscownik	siennicy	siennicach
wołacz	siennico	siennice

przykłady:

(1.1) Gaździe ktoś podpalił siennicę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bróg

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siano n, siennik mrz

przym. sienny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. sienny + -ca

uwagi:

tłumaczenia:

• łaciński: (1.1) faenilia n, faenile n

źródła: