siedmioletni

siedmioletni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɕɛdmʲjɔˈlɛtʲɲi], AS: [śedmʹi ̯oletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający siedem lat

(1.2) trwający siedem lat

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	siedmioletni		siedmioletnia	siedmioletnie	siedmioletni	siedmioletnie
dopełniacz	siedmioletniego		siedmioletniej	siedmioletniego	siedmioletnich
celownik	siedmioletniemu		siedmioletniej	siedmioletniemu	siedmioletnim
biernik	siedmioletniego	siedmioletni	siedmioletnią	siedmioletnie	siedmioletnich	siedmioletnie
narzędnik	siedmioletnim		siedmioletnią	siedmioletnim	siedmioletnimi
miejscownik	siedmioletnim		siedmioletniej	siedmioletnim	siedmioletnich
wołacz	siedmioletni		siedmioletnia	siedmioletnie	siedmioletni	siedmioletnie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) siedmioletni koniak • siedmioletnie dziecko

(1.2) wojna siedmioletnia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siedmiolecie n, siedmiolatek m, siedmiolatka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) сямігадовы; (1.2) сямігадовы
• bułgarski: (1.1) седемгодишен; (1.2) седемгодишен
• czeski: (1.1) sedmiletý; (1.2) sedmiletý
• duński: (1.1) syvårig; (1.2) syvårig
• esperanto: (1.1) sepjara; (1.2) sepjara
• niemiecki: (1.1) siebenjährig; (1.2) siebenjährig
• rosyjski: (1.1) семилетний; (1.2) семилетний
• słowacki: (1.1) sedemročný; (1.2) sedemročný
• szwedzki: (1.1) sjuårig; (1.2) sjuårig
• ukraiński: (1.1) семилітній, семирічний; (1.2) семилітній, семирічний
• węgierski: (1.1) hétéves

źródła: