siedmiokrotny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

siedmiokrotny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɕɛdmʲjɔˈkrɔtnɨ], ASedmʹi ̯okrotny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik[1]

(1.1) odbywający się/powtarzający się siedem razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś siedem razy
(1.3) siedem razy większy bądź mniejszy od czegoś
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. siedmiokrotność ż
przysł. siedmiokrotnie, siedemkroć, siedmiokroć
licz. gł. siedemkroć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Według dawniejszej terminologii wyraz zaliczano do liczebników wielokrotnych.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „siedmiokrotny” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.