sieciówka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sieciówka (język polski)[edytuj]

sieciówka (1.1)
jedna z sieciówek (1.2)
sieciówka (1.3)
wymowa:
IPA[ɕɛ̇ˈʨ̑ufka], AS[śėćufka], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) środ. inform. karta sieciowa Ethernet lub Wi-Fi
(1.2) pot. hand. sklep, market, zakład usługowy itp., posługujący się daną marką jako nazwą własną; często na warunkach franczyzy
(1.3) pot. reg. bilet miesięczny
(1.4) pot. karnet na jakieś usługi obowiązujący w jednej sieci
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Mam pytanko, czy można spalić sieciówkę, podłączając do linii telefonicznej?[1]
(1.2) Mniejszą rolę grają dla mnie sieciówki, zdecydowanie większą sklepy vintage i ciucholandy[2].
(1.2) Biedronki, Tesco i Carrefourwłaściciele osiedlowych sklepików czuja się coraz bardziej osaczeni przez sieciówki, które w szybkim tempie pojawiają się na kolejnych osiedlach[3].
(1.2) Angielska sieciówka Primark, po fali krytyki ze strony polityków i organizacji praw dziecka postanowiła wycofać ze sprzedaży usztywniane góry bikini przeznaczone dla dziewczynek w wieku około 7 lat[1].
(1.3) Już studentem nie jestem i potrzebna mi sieciówka od marca[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) reg. łódz. migawka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sieć ż, sieciowanie n, sieciarka ż, sieciarz m, siecioholizm m
czas. sieciować ndk.
przym. sieciowy, sieciówkowy
przysł. sieciowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. sieć + -ówka[4] lub pol. sieciowy + -ka
uwagi:
(1.2) Wyraz ten jest chrematonimem[5].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 z Internetu
  2. Gazeta.pl, cz. Blogerzy o sobie, 2010.
  3. 3,0 3,1 z Internetu.
  4. Katarzyna Malinowska, „Blogaskowy fejm”, czyli o języku blogerów modowych, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 179.
  5. Katarzyna Malinowska, „Blogaskowy fejm”, czyli o języku blogerów modowych, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 168.