sfrustrowany

sfrustrowany (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsfrustrɔˈvãnɨ], AS: [sfrustrovãny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: sfrustrować

przymiotnik

(2.1) taki, który przeżywa frustrację

odmiana:

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	sfrustrowany		sfrustrowana	sfrustrowane	sfrustrowani	sfrustrowane
dopełniacz	sfrustrowanego		sfrustrowanej	sfrustrowanego	sfrustrowanych
celownik	sfrustrowanemu		sfrustrowanej	sfrustrowanemu	sfrustrowanym
biernik	sfrustrowanego	sfrustrowany	sfrustrowaną	sfrustrowane	sfrustrowanych	sfrustrowane
narzędnik	sfrustrowanym		sfrustrowaną	sfrustrowanym	sfrustrowanymi
miejscownik	sfrustrowanym		sfrustrowanej	sfrustrowanym	sfrustrowanych
wołacz	sfrustrowany		sfrustrowana	sfrustrowane	sfrustrowani	sfrustrowane

przykłady:

(2.1) Sfrustrowany poeta cisnął kałamarzem o ścianę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) przytłoczony

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. frustracja ż, frustrat m

czas. frustrować, sfrustrować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) frustrated
• duński: (2.1) frustreret
• hebrajski: (2.1) מתסכל (metuskal), מפח (mupach)
• jidysz: (2.1) פֿרוסטרירט (frustrirt)
• rosyjski: (2.1) раздражённый
• włoski: (2.1) frustrato

źródła: