serenitas

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

serenitas (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pogoda[1]
odmiana:
(1.1) serenitas, ~atis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikserenitasserenitatēs
dopełniaczserenitatisserenitatum
celownikserenitatīserenitatibus
biernikserenitatemserenitatēs
ablatywserenitateserenitatibus
wołaczserenitasserenitatēs
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) serenitas fortunae → uśmiech losu • Serenitas Vestra → Wasza Dostojność
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sereno
rzecz. Serena ż, Serenopolis ż, serenum n
przym. serenus
przysł. serene
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. serenus
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 621.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=serenitas&oldid=6828805”