serafin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Serafinserafín

serafin (język polski)[edytuj]

serafin (1.1) na mozaice
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) teol. bibl. anioł należący do najwyższego chóru w hierarchii anielskiej; zob. też serafin (anioł) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza[1].
(1.1) Każdy z serafinów ma po sześć skrzydeł.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) seraf
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) duch
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. seraf m, Serafin m, Serafinów m, Serafina ż, serafitka ż
przym. seraficki, seraficzny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. seraphim < gr. σεραφίμ < hebr. שרף (saraf) → seraf, utworzone od hebr. שרף (saraf) → spalić, spalać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: