schwellen
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
schwellen (język niemiecki)[edytuj]
- znaczenia:
czasownik słaby
czasownik mocny
- odmiana:
- (1.1-2)[1] schwell|en (schwellt), schwellte, geschwellt (haben)
- (2.1-2)[1] schwell|en (schwillt), schwoll, geschwollen (sein)
- przykłady:
- (1.1) Der Wind hat die Segel geschwellt . → Wiatr nadął żagle.
- (2.1) Vor Wut sind ihm die Adern geschwollen. → Z wściekłości spuchnęły mu żyły.
- (2.2) Der Bach schwoll zu einem Fluss. → Potok nabrzmiał jak rzeka.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: schwellen • abschwellen • anschwellen • aufschwellen • zuschwellen
- źródła: