schuften

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

schuften (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʃʊftn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) harować, tyrać
odmiana:
(1.1)[1] schuften (schuftet), schuftete, geschuftet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Schuften n, Schufterei ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: schuftenabschuftenerschuften
źródła: