schnaufen

schnaufen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃnaʊ̯fn̩] IPA: [ˈʃnaʊ̯ftə] IPA: [ɡəˈʃnaʊ̯ft]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) dychać, dyszeć

odmiana:

(1.1) schnaufen (schnauft), schnaufte, geschnauft (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Schnaufen n, Schnauf m, Schnaufer m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: schnaufen • anschnaufen • aufschnaufen • ausschnaufen • verschnaufen

źródła: