schematyzm
schematyzm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) postępowanie lub myślenie schematyczne[1]
- (1.2) daw. skorowidz[2]
- (1.3) rel. katalog zakonny, spis zakonników
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik schematyzm dopełniacz schematyzmu celownik schematyzmowi biernik schematyzm narzędnik schematyzmem miejscownik schematyzmie[3] wołacz schematyzmie[3]
- przykłady:
- (1.1) W jego późniejszych obrazach zaobserwować można toporny schematyzm, jakby artysta zagubił wcześniejszy dar artystycznej fantazji w wyrażaniu swych uczuć.
- (1.3) Również daty profesji zakonnej figurują w schematyzmie prowincjalnym.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. schemat m
- przym. schematyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. schematismus < gr. σχηματισμός[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) schematism
- białoruski: (1.1) схематызм m
- bułgarski: (1.1) схематизъм m
- francuski: (1.1) schématisme m
- hiszpański: (1.1) esquematismo m
- łaciński: (1.3) schematismus m
- nowogrecki: (1.1) σχηματισμός m
- rosyjski: (1.1) схематизм m
- ukraiński: (1.1) схематизм m
- włoski: (1.1) schematismo m
- źródła:
- ↑
Hasło „schematyzm” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „schematyzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 609.
