sanskryt
sanskryt (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈsãw̃skrɨt], AS: [sãũ̯skryt], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii; zob. też sanskryt w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik sanskryt dopełniacz sanskrytu celownik sanskrytowi biernik sanskryt narzędnik sanskrytem miejscownik sanskrycie wołacz sanskrycie
- przykłady:
- (1.1) Sanskryt jest nadal używany w ceremoniach religijnych hinduizmu.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. sanskrycki
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Sanskrit
- arabski: (1.1) سنسكريتية ż (sanskrítíyya)
- asturyjski: (1.1) sánscritu m
- azerski: (1.1) sanskrit
- baskijski: (1.1) sanskrito
- bengalski: (1.1) সংস্কৃত ভাষা (sanskr̥ta bhāṣā)
- białoruski: (1.1) санскрыт m
- bretoński: (1.1) sañskriteg
- bułgarski: (1.1) санскрит m
- czeski: (1.1) sanskrt m
- francuski: (1.1) sanskrit m, sanscrit m
- gan: (1.1) 梵語 (fànyǔ)
- gruziński: (1.1) სანსკრიტი (sansk'rit'i)
- gudźarati: (1.1) સંસ્કૃત ભાષા ż (sanskr̥ta bhāṣā)
- hindi: (1.1) संस्कृत ż (sanskṛt)
- hiszpański: (1.1) sánscrito m
- japoński: (1.1) サンスクリット (sansukuritto)
- kataloński: (1.1) sànscrit m
- koreański: (1.1) 산스크리트어 (sansŭk’ŭrit’ŭŏ)
- łotewski: (1.1) sanskrits m
- macedoński: (1.1) санскрит m
- orija: (1.1) ସଂସ୍କୃତ ଭାଷା (sanskr̥ta bhāṣā)
- ormiański: (1.1) սանսկրիտ (sansk'rit)
- portugalski: (1.1) sânscrito m
- rosyjski: (1.1) санскрит m
- sanskryt: (1.1) संस्कृत n (saṃskṛta)
- serbski: (1.1) санскрт m
- słowacki: (1.1) sanskrit m, sanskrt m
- słoweński: (1.1) sanskrit m
- szwedzki: (1.1) sanskrit w
- tajski: (1.1) สันสกฤต (săn.sà.grìt), ภาษาสันสกฤต (paa.săa săn.sà.grìt)
- tamilski: (1.1) சமசுகிருதம் (camacukirutam)
- ukraiński: (1.1) санскрит m
- węgierski: (1.1) szanszkrit
- wietnamski: (1.1) tiếng Phạn
- źródła: