sangwinik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sangwinik (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[sãŋɡˈvʲĩɲik], AS[sãŋgvʹĩńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) psych. człowiek żywy, porywczy i zmienny[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sangwinizm m
forma żeńska sangwiniczka ż
przym. sangwiniczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Sanguiniker[2]
uwagi:
zobacz też: flegmatykmelancholiksangwinikcholeryk
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „sangwinik” w: SJP.pl.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

sangwinik (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psych. sangwinik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. sangwiniczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: