sandwicz
sandwicz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) żart. osoba obciążona obowiązkiem opiekowania się zarówno własnymi dziećmi, jak i rodzicami w podeszłym wieku
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sandwicz sandwicze dopełniacz sandwicza sandwiczów / sandwiczy[2] celownik sandwiczowi sandwiczom biernik sandwicz / sandwicza[2] sandwicze narzędnik sandwiczem sandwiczami miejscownik sandwiczu sandwiczach wołacz sandwiczu sandwicze - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sandwicz sandwicze dopełniacz sandwicza sandwiczów celownik sandwiczowi sandwiczom biernik sandwicza sandwiczów narzędnik sandwiczem sandwiczami miejscownik sandwiczu sandwiczach wołacz sandwiczu sandwicze depr. M. i W. lm: (te) sandwicze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kanapka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ang. sandwich[1]
- (2.1) ang. sandwich generation; zob. też sandwich generation w Wikipedii[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sandwich
- arabski: (1.1) سندويش m
- białoruski: (1.1) сандвіч m
- esperanto: (1.1) sandviĉo
- ukraiński: (1.1) сандвіч m
- węgierski: (1.1) szendvics
- źródła: